เพลงโปรด

ปราสาทขอม

งานชิ้นที่2

1.1 เว็ปไซค์ที่บอกเวลาทั่วโลก
http://school.obec.go.th/bannongtapan/time.html

1.2 ให้นิสิตค้นหา map ของสถานที่สำคัญ


View Larger Map
http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=en&geocode=&q=%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94&sll=37.0625,-95.677068&sspn=31.013085,56.25&ie=UTF8&ll=13.443657,103.855417&spn=0.002322,0.003433&t=h&z=18
1.3 เว็ปไซค์ที่บอกอุณภูมิทั่วโลก

http://thai.wunderground.com/

calenda

แนะนำตนเอง

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมือง และนฤมิตศิลป์
สาขาวิชา สถาปัตยกรรม
นายสิริศักดิ์ ปิดทองเรียนคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมือง และนฤมิตศิลป์สาขา สถาปัตยกรรมเป็นคนจังหวัดสุรินทร์โดยกำเนิดคับ จบจากมัธยมศึกษาปีที่6 จากโรงเรียนสังขะอดีตตอนเด็กเคยอยู่ภาคใต้ จังหวัดสงขลา พ่อแม่ไปทำงานที่นั้นจึงพาผมไปด้วย ภาคใต้ก็เป็นภาคที่น่าอยู่ไม่แพ้ภาคอีสานเลยคับ หลังจากอยู่ได้ 7 - 8 ปีก็ย้ายจากหนุ่มภาคใต้มาเป็นหนุ่มภาคอีสาน หลายคนอาจจะคิดว่าจังหวัดสุรินทร์เป็นจังหวัดที่น่ากลัวเป็นจังหวัดที่มีการเล่นของเกี่ยวกับไสยสานส์

ผมตอบได้เลยว่าจังหวัดสุรินทร์นั้นเล่นของจริงๆคับ แต่เป็นเพียงบางพื้นที่เท่านั้นเองครับแต่จริงๆแล้วจังหวัดเป็นจังหวัดที่น่าอยู่มากครับเป็นแดนถิ่นช้างใหญ่และมีสินค้าที่ขึ้นชื่อของจังหวัดคือ ผ้าไหมนั่นเองครับ และที่ขาดไม่ได้ก็เป็นรำรวยปราสาท และสิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้คือสิ่งที่ผมประทับใจครับเกี่ยวกับปราสาทสุรินทร์นั่นเองครับ ตอนที่ผมอยู่มัทยมตอนปลายโรงเรียนสังขะผมได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของโรงเรียนได้ไปวาดภาพปราสาทกับรุ่นพี่ราษชภัรสุรินทร์ และครูศิลปะหลายท่านด้วยกันครับ และเหตุการ์นั้นก็เกิดขึ้นการได้เห็นครูศิลปะวาดภาพด้วยไม่การร่างใช้เพียงสีและพูกันป้ายไปป้ายมาซึ่งผมคิดว่าผลงานชิ้นนั้นมันสวยมากครับแต่สำหรับผมแล้วการที่ได้วาดรูปอีกฝากหนึ่งเป็นดินแดนกัมพูชาและอีกฝากหนึ่งเป็นดินแดนไทยเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากครับและมีนายทหารพรานมารักษาความปลอดภัย ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีและก็ส่งผลงานหลังจากนั้นผมก็ได้เดินเข้าไปถามอาจารย์ว่า อาจารย์ทำเช่นไรจึงได้ผลงานที่สวยมากครับ อาจารย์ตอบเพียงคำสั้นๆ ว่า "ทำด้วยใจ"และหลังจากนั้นทำให้ผมมีแรงผลักดันทำวาดรูปทำงานดีขึ้นจนดีขึ้นเรื่อยในที่สุดก็ถึงการเรียนสายอาชีพ สถาปนิก ทำให้ผมได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของคณะได้เข้าร่วมการทำงานสายสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยและประเทศมาเลเชียในครั้งนั้นทำให้ผมมีเพื่อนชาวต่างชาติมากมาย และมีการแลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกัน จึงทำให้ผมคิดว่า "ยิ้มกับโลกที่เราไม่รู้จัก ยอมรับกับสิ่งที่เราทำ และเปิดโอกาสให้ตนเอง" และผมคิดว่าอนาคต ผมจะเป็นสถาปนิกที่ดีที่สุดครับ